Tuesday, 19 June 2012

Kuzey Tuvalet Egitimi


Ben tuvalet egitimi ile ilgili okumaya baslayincaya kadar Kuzey 'anne, cis' deyip, geceleri cis yapinca aglayarak uyanmaya basladik. Bundan daha iyi zaman bulamayiz deyip, kresteki ogretmeninden de "evet, baslayabiliriz" isaretini aldiktan sonra bir anda kendimizi tuvalet egitiminin ortasinda bulduk. Bu ucuncu haftamiz ve Kuzey sadece bir gun hic ustu degismeden geldi kresten ama olsun, bence harika gidiyor, bu halini hayal bile edemezdim uc hafta once. Ilk bir hafta Kuzey'in soylemesine bakmadan en cok 2 saatte bir tuvalete oturttuk ve nedeyse %80 hepsinde yapti. Bir haftanin sonunda ilk kakasini da kreste soyleyip yapti. Bu aralar az su icmesi ve az meyve yemesi nedeniyle hafif bir kabizlik cekiyoruz, o da egitime biraz balta vuruyor. Cocuk haliyle comelip beklemek istiyor, zorlaninca, onu da tuvalette yapamiyor. Lazimlik da kullanmadik, geri donus olmasin diye. Bakalim umarim tez zamanda cozecegiz bu sorunu da.

Deniz 6 Aylik

Sadece ilk 2 haftasinda deliksiz uyku uyuyan kizimin sikintilari devam ediyor. Saniyorum son bir aydir gece uykusu nedir unuttuk. Laktoz intoleransi, kabizlik ve ana fissur uclusunun son ikisinden cok sukur iki haftadir kurtulmus durumdayiz. Ama hic dikkatsizlige gelmiyor ve bir gun yapmasa elim yuregimde gezmeye basliyorum. Fissurumuz sagolsun Dr Mehmet Sen'in tedavisiyle iki haftada gecti. Baska bir doktoru dinleyip her gun fitil takmaya devam etseydik, tovbe kurtulamazdik herhalde. Popomuz duzelip gunde iki posta zeytinyagi da icmeye baslayinca en azindan gunde bir kere kaka yapmaya da basladik. Buna da sukur diyoruz tabi. Fissurumuz iyilesip keyfimiz azicik yerine gelince bu sefer laktoz intoleransi icin denemelerde bulunmaya basladik. En son gittigimiz bir baska doktor benim diyet yapmama hic gerek olmadigini anne sutunde ben ne yersem yiyeyim zaten laktoz oldugunu Deniz'de de laktoz intoleransi olsa beni her emmesinden sonra semptomlari gostermesi gerektigini soyledi. Mantikli da geldi, eh ne de olsa 3 aydir agzima sut, yogurt, peynir, tereyag, krema, dondurma, biskuvi, cikolata, borek, pasta vb sut ve sut urunleriyle yapilan hic bir gidayi koymamistim ve artik gozum iyice donmustu. Doktor'dan aldigimiz gazla ben herseyi yiyip icmeye basladim ve gercekten de gordum ki Deniz'in durumunda herhangi bir degisiklik olmadi. Yani yine gazliyiz ve yine gece uyumuyoruz ama daha fazlasi degil. Kendi diyetimi test ettikten sonra artik testi Deniz'e direk uygulamam gerekiyordu. Bebelac Devam sutu aldim, bir guzel tahilli karisimindan mamasini yaptik. Saat 9 gibi bunu yedikten sonra oglen ve ogleden sonra gaz sancisindan kivranmaya ve ne biberon ne meme hic birsey almamaya basladi. Eczaneler kapanmadan doktorumuzu aradik ve laktoz intoleransinin devam ettigine karar verdik. Metsil'le gaz sancimizi hafifletmeye calistik ve o gece sadece laktozsuz mama yedik. Kismen kazasiz atlattik diyebilirim. Umut fakirin ekmegi desturuyla her gece evet iste bu gece blok 4 saat uyuyacak diye yatiyoruz. 2 saat sonra basliyor tantanamiz :( Her gun aklima yeni bir cozum sekli geliyor, tama simdi olacak diyorum ama henuz dogru secenege ulasabilmis degilim malesef. Neler mi denedim? Dedim ki bu cocuk aciktigi icin uyaniyor, geceleri tahilli karisimdan yedirdim tok tutsun diye fayda etmedi. Sutum gaz yapiyor dedim, hic emzirmedim sadece laktozsuz mama verdim yok yine olmadi. Gece yemelerini kesmem lazim dedim ki son uc gecedir sudan baska hic birsey vermiyorum, maksimum 1.5 saat uyuduk. Dun gece hadi bi de mama veriim dedim gece yarisi, yok onu da almadi. Dun Laktazim damlaya tekrar basladik. Henuz bir gelisme yok ama bir kac gunu buluyor etki etmesi onunda daha once oyle olmustu yani. En gec yarin gece icin umutluyum yani :) Bu kadar sikintinin arasinda cok sukur gelisimimiz super. Deniz tam 6 aylikken ki olcumlerine gore 69 cm boyunda ve 7.740 kg agirliginda. Kocaman bir masallah diyoruz. 5 ayliktan beri ismiyle seslenince bakiyor, gulunce gulumsuyor, gidiklayinca kikirdiyor. Yerde komanda seklinde surunerek en az 3-5 m ilerleyebiliyor. Dizlerinin uzerinde emekleme pozisyonu alip yaylaniyor bolca. Destekle oturabiliyor. Tum bunlari 5.5 ayliktan beri rahatca yapiyor. Ba-ba-baba, de-de-de-de gibi sesler cikariyor. 3 haftadir ek gidalara da basladik ama henuz cok yol katedebilmis degiliz. Sutlu tahil karisimlarindan yana bir sikintimiz yok ama meyve ve sebzelerle aramiz pek iyi degil henuz. En tatli meyvede bile yuzumuz eksiyor, ki olabildigince puruzsuz veriyorum. Deniz ek gidaya basladigindan beri isim daha da artmis gibi geliyor. Belki de deneme asamasinda oldugumuz icin. Onceden sadece emiyordu ve 5 dakikada yeme isi bitiyordu. Simdi Kuzey'in yemek tantanasina Deniz'inki de katildi.. Umarim daha iyi yiyen bir cocuk olur Denizcik..

Wednesday, 11 April 2012

Ailemizin Yeni Uyesi

Deniiiz, ya da Kuzey'in tabiriyle 'nenniiz', aramiza hosgeldin. Tam 4 ay once kapkara sacli, ipince upuzun elleri ve ayaklariyla, citi piti haliyle gonlumuzu fethettin. Boncuk mavisi gozlerini gorenler adini bilip de koyduk saniyor. Ilk hafta kuzu gibi tam tikirinda bir bebekken bir nezle ardi arkasi kesilmeyen gaz sancilariyla epey zahmet cektin (k)! Biz 'Gaj, gaj' derken, ankara'ya geldikten sonra da devam eden aglamalarinla solugu doktorda aldik. Bir de ogrendik ki herseyi sebebi laktoz intoleransiymis. Sirf bu yuzden poponda bi de fissur olmus o da kabiz yapmis seni. Uc haftalik tedavinin ardindan simdi masallah gulucukler saciyorsun. Hatta gidiklayinca kikirdiyorsun bile :)
En favori hareketin banyoda ayaklarini agzina goturmek. 3 ay 3 haftalikken donmeye de basladin. Dislerin de basladi sanki, agzin surekli salyali ve herseyi agzina gotuek istiyorsun. Suyu cook seviyorsun? Sabah aksam sudasin zaten ve buna bayiliyorsun.
Seni cook seviyoruz, mucu mucuu!

Thursday, 20 October 2011

Kuzey 19 ay Gelisim Guncelleme

Kuzey’in 18. ayda Turkiye seyahati ile konusmasinda buyuk bir atak gerceklesti. Daha once anne, baba, atti, dop (top)’dan oteye gitmeyen sozcukler dede, arda, ver, gel, koy, kalk, ball (top ball’a donustu), up (up diyip zip zipliyor). Hatta ilk cumlesini de kurdu: Baba gitti. Normalde sabahlari kalkinca bir etrafina bakinir herkes yeri yerinde mi diye. Babasinin Turkiye’ye gitmesinin ertesi gunu Baba? Nerde diyen sorgulayan gozlerle bakti. Ben de “baba gitti” dedim. Ertesi sabah uyandiginda, ilk sozleri Baba gitti oldu. Kuzey hatirlamisti babasinin gittigini. Yaklasik uc aydir naughty corner (yaramazlik kosesi) uygulamasi yapiyoruz. Kuzey’e ciddi bir ses tonuyla hemen gidiyosun kosene dedigimizde bazen aglayarak bazen de normal karsilayarak kosesine gidiyor. Yaklasik 1-2 dakika birakiyoruz. Yaramazlik kosesine ya isirdigi, cimdirdigi ya da vurdugu icin gidiyor. Onceden sadece isiriyordu simdi maharetlerine cimdikleme de katildi. Ozellikle tirnaklari birazcik uzun olsa bile cidde hasar verebiliyor. Yuksek sesten cok hoslanmiyor. Yaninda tartisma oldugunda ya da yuksek sesle muhabbet edildiginde o da bagirmaya basliyor, yuzu kipkirmizi kesilene kadar. Simdiye kadar kitaplara fazla ilgi gostermemisti ama son zamanlarda eline kitap alip kendi kendine bakmaya basladi. Ben okurken de daha uzun sure dikkatini surdurebiliyor. En azindan kitabi kapatmaya calismiyor. Kuzey, artik sadece bir koruma kenarligi olan cocuk yataginda yatiyor. Henuz bir hafta oldu ve simdiye kadar hic sabahtan aksama kadar komple yataginda uyumadi. Her gece 12 gibi uyaniyor. Bazen su icip tekrar uyuyor bazen yanima almak zorunda kaliyorum. Eger yataginda kalmissa sabaha karsi 4 gibi tekrar uyaniyor ve yanima aliyorum. Uyandiginda bazen aglayarak yataginda bekliyor, bazen de kapinin onunde. Aksam rutinimiz 6 gibi yemek, yemekten sonra 7ye kadar oyun ya da kamera, sonrasinda banyo, sut (150cc), dis fircalama, sonra Kuzey’in yataginda kitap okuma seklinde. Eger uykusu gelmis gibiyse yatagina cikariyorum, yoksa uyumasi cok daha uzun suruyor. Bu aralar 7 7:30a kadar uyuyor, kacta yatarsa yatsin. Daha onceleri (bundan iki ay oncesine kadar) 6 6:30tan sonrasina pek kalmiyordu. Sabahlari kalktiginda benim de kalkmami istiyorsa yorgani kaldirip, kalk diyor. Gozlugumu ve cep telefonumu uzatiyor:) En son 4 adet kopek disi cikti bundan bir ay once ve simdi de arka azilar zorluyor. Ondan mi degil mi bilinmez cok yemek seciyor. Genel de et ve sebze yemegi tercih etmiyor. Ancak corbalara karistirirsam yiyor. Daha oncesine kadar hazir yemekleri istahla yerken simdi onlari da cok yemiyor. Hicbir zaman hayir demedigi tek bir yemek var o da mercimek corbasi. Bunun disinda makarna, manti, kurufasulye pilav, kizarmis patates seviyor. Hamburger, beyaz peynir, kasar vs yemiyor. Cherry domates ve salatalik cok seviyor. Sabahlari ekmek uzeri Philly ya da laughing cow, rice krispies/cereal, ya da omlet yiyor. Haslanmis yumurtayi sevmiyor. Kuzey cok hareketli ama cok da dikkatsiz bi cocuk. Durdugu yerde dengesini kaybedip dusebiliyor. Bir anda hizla arkasina donup duvara carpabiliyor. Koltuk ve yatak uzerinde ayakta yuruyup kenarlara gitmek, koltuktan kaydiraktan kayarcasina kaymak ozel zevkleri arasinda. Onun icin hala en guvenli sandiginiz ortamda bile yanliz birak pek mumkun olmuyor. Sevdigi cizgi filmler In the night garden, waybuloo, zingzillas ve baby jake. Istemedigi program oldugunda benim elimi alip degistirmemi istiyor. Laptopu kucagina alip izlemeyi cok seviyor. Legolariyla da daha guzel oynamaya basladi. Bu ara ozellikle takip cikarmali dizmeli oyuncaklardan cok hoslaniyor. Kameradan annane, babane ve dedelerini cok rahat taniyor. Hosuna giden birsey gordugunde sesini inceltip “aaaaaa” diye sevinc ve sasirma ifadesinde bulunuyor. Hala cok guleryuzlu. Sahiplenme duygusu yeni yeni gelismeye basladi. Gecen gun ilk defa evden cikarken oyuncak kopegini de yanina almak istedi. Bu sabah cantasini almak istediginde onu birakalim dedim, birakti ve cantasina gule gule yapti  Diger cocuklara karsi dad aha sevgi dolu, ozellikle Kaan’a surekli sarilmak istiyor. Kuzey’e kardes nerde diye sordugumuzda karnimi gosterip “kardes” (daha cok karda gibi birsey) soyluyor, sonra opup seviyor:)

Wednesday, 10 August 2011

Uzun bir aradan sonra

Bu da birsey.. En azindan blogumun adresini browsera yazdim ve bundan sonra "di" diye basladigimda bana bir blogum oldugunu hatirlatacak. Evet, coook uzun bir ara verdim. 4 Subat'ta yazmisim en son. Kuzey daha yasini bile doldurmamis, sevgili anneannem bizlere sonsuza dek veda etmemisti.
16 subat sabahi saat 7.30 sularinda calan telefonu daha acmadan ne icin oldugunu aninda tahmin etmistim. Pamuk anneannem bir suredir cok izdirap cekiyordu. Genel yaslilik uzerine damar sertligi, varisler, bel fitigi ve son olarak gelen zona onu cok yormustu. Neredeyse ilk defa olarak cok aci cektigini dile getirmisti. "Bu agri oyle sizlerin dayanabilecegi cinsten bir agri degil kizim" diyordu. Bunu bile hic sikayet etmeden, bizlerin uzerine ekstra bir suclululuk, acima duygusu yuklemeden yapiyordu. Sessizce, sabirla bekliyordu. Allah'tan en buyuk dilegi baskalarina yuk olmadan bu dunyadan gitmekti, Allah gonlune gore verdi.
Zaten sanirim bu yuzden de onu ugurlayanlarda bir isyandan ziyade, kabullenme hakimdi. O da son zamanlarini hissetmis olacak ki, herkesle ayri ayri vedalasmisti bir nevi.
Her ne kadar aramizdan ayrilmis olsa da dokundugu yerlerin sicakligi hala bizlerle. Sanki hala bir pazar gunu telefonun ucundaymiscasina..
Nur icinde yat, canim anneannem..




Friday, 4 February 2011

Separation Anxiety/Ayrilik Endisesi

Son zamanlarda sadece resim ve video yukler oldum, icim biraz doldu tasti. Su donem bitmeden, yasadiklarimi tecrubelerimi de not edeyim diyorum ama malesef uykuya yenik dusuyorum.
Kuzey'de bu aralar ciddi bir sekilde "separation anxiety" yani "ayrilik endisesi" hasil oldu. Genelde bir yaz civarinda baslayip sanirim 18 aya kadar gidebiliyor. Cocuk kendisine esas bakan kisiyi goremediginde huzursuz oluyor, agliyor vs. Uzmanlar bu donemin gelip gecici oldugunu ve olabildigince ihtiyaclarina karsilik vermek gerektigini soyluyor. Eh, hal boyle olunca ve Kuzey'in de son bir haftadir sesi cikmaz olunca, en ufak aglamada "hoop kucak" ve akabinde "hoop bizim yatak" olduk. Son iki gecedir saat aksam 9.30 gibi mecbur bizim yataga aliyorum aglamayi kesmedigi ve yataginin basinda pis pis yapacak takatim kalmadigi icin. E bir de hic bitmeyen dis agrisi. Kucagima geldigi zaman aninda sakinlesiyor. Babamiz da yok, yatakta yerine de oyle guzel kuruluyor ki. Ama bu sakinlikte sureklilik arzetmiyor. Sabahin genelde 2sinden sonra basliyor donmeye. Arkadas sadece iki eksende de takilmiyor, arada bir ayaga da kalmaya calisiyor uykusunda. Yatagin kenarini yastikla donattim ama o da bir yere kadar, dun gece resmen son dakikada yakaladim yastigin uzerinden.
Bakalim bu gecemiz nasil gececek..

Thursday, 3 February 2011

Yuruyelim Arkadaslar!

Annecigim de ne guzel bir pijama almis!
 Asagidaki video'yu izlemeden evvel bir yere oturun, basiniz donup dusebilirsiniz cunkum. Kuzey yururken o kadar sallaniyor ki, ister istemez bir tutma soz konusu. Artik idare edicez bir sure napalim..